zwierzę juczne

См. также в других словарях:

• zwierzę — n IV, D. zwierzęęcia; lm M. zwierzęęta, D. zwierzęrząt 1. «organizm jednokomórkowy lub wielokomórkowy, cudzożywny, zwykle mający zdolność ruchu (z wyjątkiem zwierząt osiadłych, jak gąbki, koralowce); potocznie: ssak» Dzikie, oswojone zwierzę.… …   Słownik języka polskiego

• alpaka — I ż III, CMs. alpakaace; lm D. alpakaak 1. «Lama pacos, zwierzę domowe z rodziny wielbłądowatych, z podrodziny lam, o gęstej, długiej sierści czarnej, niekiedy białej, hodowane głównie w górach Boliwii i Peru jako zwierzę juczne oraz ze względu… …   Słownik języka polskiego

• jednogarbny — ∆ zool. Wielbłąd jednogarbny «Camelus dromedarius, zwierzę z rodziny o tej samej nazwie, hodowane w płd. zach. Azji i płn. Afryce jako zwierzę juczne i wierzchowe, a także ze względu na mleko, wełnę i skórę; w stanie dzikim nie występuje;… …   Słownik języka polskiego

• lama — I ż IV, CMs. lamamie, blm «tkanina, najczęściej jedwabna, przetykana złotą lub srebrną nitką» Suknia ze złotej lamy. ‹z fr.› II m odm. jak ż IV, CMs. lamamie; lm M. lamamowie, DB. lamamów rel. «duchowny buddyjski w Tybecie i Mongolii»… …   Słownik języka polskiego

• muł — I m IV, DB. a, Ms. mule; lm M. y «zwierzę pochodzące ze skrzyżowania klaczy konia z ogierem osła; bardzo wytrzymałe, wydajne w pracy, użytkowane głównie jako zwierzę juczne, rzadziej w zaprzęgu, przeważnie niepłodne» Objuczony paczkami jak muł.… …   Słownik języka polskiego

• renifer — m IV, DB. a, Ms. renifererze; lm M. y «Rangifer tarandus, zwierzę z rodziny jeleniowatych zamieszkujące stadami tundrę północnej Eurazji i Ameryki, charakteryzujące się gęstym (zimą białawym, latem brązowoszarym) futrem i rozgałęzionym porożem u… …   Słownik języka polskiego

• baktrian — m IV, DB. a, Ms. baktriannie; lm M. y zool. «Camelus bactrianus, wielbłąd dwugarbny, hodowany głównie w Azji jako wytrzymałe zwierzę juczne, dostarczający wełny do wyrobu tkanin; w stanie dzikim żyje jeszcze na pustyni Gobi» ‹od nazwy kraju› …   Słownik języka polskiego

• dromader — m IV, DB. a, Ms. dromadererze; lm M. y zool. «Camelus dromedarius, ssak z rodziny wielbłądów, jednogarbny, używany jako zwierzę juczne i wierzchowe, chowany w płd. zach. Azji i płn. Afryce» ‹fr. z gr.› …   Słownik języka polskiego

• kuc — m II, DB. a; lm M. e, D. ów «mały, krępy koń używany do lekkiego transportu, w cyrkach, pod wierzch (dla dzieci) i jako zwierzę juczne; w lm grupa ras i odmian tych koni» …   Słownik języka polskiego

• jak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach zawierających skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie pewnych okoliczności towarzyszących treści zdania : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lama — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. lamamie; lm M. lamamowie {{/stl 8}}{{stl 7}} w lamaizmie: duchowny po odpowiednich święceniach <tyb.> {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}lama II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień